 |
| แซม |
 |
| ซัมเมอร์ |
 |
| นัมเบอร์ |
 |
| อิสเตอร์ |
 |
| แบนเนอร์ |
ไอความร้อนระอุขึ้นในห้องจนคนตัวเล็กเหงื่อตก เริ่มผลักผ้าห่มออกจากตัว " อือออ " เสียงในลำคอเริ่มหงุดหงิดจากความร้อน เหงื่อไหลจนท่วมตัว กายบางพลิกไปมาจนเสื้อผ้าเลิกขึ้นเห็นเนื้อขาว " หอมชะมัด " เสียงทุ้มลอยในอากาศ กางเกงนอนขาสั้นค่อยๆเลื่อนออกจากเอวจนไปกองอยู่ข้างเตียง คนตัวเล็กหลับตาจมอยู่ในนิทราขยับตัวเล็กน้อยเพราะความรู้สึกอึดอัดเหมือนมีบางอย่างทาบทับบนตัว ความอุ่นร้อนกดนาบส่วนกลางลำตัวผ่านชั้นในถูไถช้าๆ เสียงครางผ่อนลมหายใจแผ่วบางเรียกความชอบใจจากซัมเมอร์ได้เป็นอย่างดี " ตัวหวานขนาดนี้แล้วยังไม่ตื่นอีกหรอ? " คนตัวสูงใบหน้าเหมือนกันปรากฏตัวขึ้นส่งเรียวปากร้อนโลมเลียยอดสีสวยผ่านเสื้อนอนตัวบางเลอะน้ำหวานชื้นจนเป็นรอย กายบางบิดตัวเล็กน้อยด้วยความอึดอัด ยิ่งเหมือนกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย ฟันคมกดงับยอดอกเบาๆจนคนตัวเล็กสะดุ้งตื่น " อ๊ะ! " แซมเบิกตาโตด้วยความตกใจ ร่างหนาคร่อมตัวเขาไว้มือข้างนึงยังกุมความเป็นชายถูไถไม่เลิก มือเล็กรีบผลักซัมเมอร์ออกจากตัวแต่ถูกมือใหญ่รวบไว้แน่น " ออกไปซะ " อิสเตอร์มาพร้อมนัมเบอร์กดหน้าส่งแววตาเฉือดเฉือนใส่ ซัมเมอร์ก็แสดงสีหน้าตกใจจอมปลอมกลับไป " เอ้า!! นี่น้องแซมหรอเนี่ย! นึกว่าเป็นนายน้อยของฉัน สงสัยเข้าห้องผิดสินะ "
ร่างสูงพูดทั้งที่ยังคร่อมแซมพร้อมยิ้มหน้าระรื่น " รีบออกไป ไม่งั้นฉันจะฉีกร่างแกเป็นชิ้นๆแล้วแยกทิ้งตามมุมโลก ต่อให้ไม่ตายแกก็อย่าหวังจะได้ฟื้นขึ้นมาเลย " นัมเบอร์พูดเสียงเย็นจ้องหน้าอีกคนนิ่ง " แค่แวะมาชิมเฉยๆเอง ไปก็ได้ " ซัมเมอร์ดีดนิ้วหายวับไปพร้อมกับที่แสงสีเหลืองจางลง แบนเนอร์เดินเข้าหานัมเบอร์ขมวดคิ้วแน่น " มีอะไรรึเปล่า ทำไมไม่เฝ้าหน้าห้อง " อิสเตอร์ นัมเบอร์หันมองคนบนเตียงแบนเนอร์จึงต้องหันตาม กลิ่นหอมหวานฟุ่งไปทั้งห้อง คนตัวเล็กกับเสื้อเชิ้ตคอกว้างตกลงจนเห็นไหล่ขาวท่อนล่างมีเพียงชั้นในตัวบางกับสองมือที่ปิดบังส่วนน่าอาย ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อนั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง " เป็นอะไรมั้ย? " อิสเตอร์ถาม " คือ... ปวดฉี่...ฮะ.. " แซมก้มหน้าพวงแก้มอิ่มแดงก่ำถึงใบหู สองมือกุมความเป็นชายของตัวเองไว้ไม่รู้จะจัดการกับมันอย่างไร แต่หัวใจของสามปีศาจถูกกระชากไปแล้วด้วยประโยคเมื่อกี้ ในใจก็นึกขอบคุณซัมเมอร์ขึ้นมา " คืออันนั้น.. มันไม่ใช่ปวดฉี่นะ " รสชาติหวานช่ำอบอวบจนรู้สึกถึงความต้องการ นัมเบอร์จับข้อมือเล็กออกเผยแก่นกายแข็งขืนจนขึ้นรอยนูนใต้ชั้นใน ใบหน้าหล่อขยับออกมากระซิบกันเบาๆ " รู้กันสามคน [นัมเบอร์] " " ดิล [อิสเตอร์] " " เออ [แบนเนอร์] " สามกำปั้นแอบชนกันเบาๆ แล้วแยกกันทิ้งตัวลงบนเตียงกว้าง คนตัวเล็กถูกโอบกอดจากด้านหลังโดยแบนเนอร์ ส่วนอิสเตอร์ นัมเบอร์ นั่งลงคนละฝั่งข้างแซม กายบางสั่นเทาถูกกอดรัดให้เอนตัวลงพิงคนด้านหลังความเป็นชายยิ่งนูนเด่นจนเขินร้อน มือเล็กยกขึ้นหวังจะปกปิดแต่ถูกนัมเบอร์และอิสเตอร์จับไว้คนละข้าง " พวกเราจะช่วยให้รู้สึกดี [แบนเนอร์] " มือสีน้ำผึ้งไล่ปลดกระดุมออก นัมเบอร์ส่งมือไล้หน้าท้องขาวเบาๆให้อีกคยผ่อนคลาย หน้าอกสวยถูกคนด้านหลังลูบคลึง แค่มือสากลากผ่านจุดสีสวยเสียงครางก็เล็ดลอดออกมาเบาๆ ใบหน้าสวยซบลงเม้มปากแน่นก่อนสองมือของนัมเบอร์จะจับกรอบหน้าขึ้นส่งปากหยักเข้าหา " อ.. อือ.. " ปากอิ่มที่เม้มแน่นเผยออกหวังจะเอาอากาศแต่ดันเป็นการเปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนเข้าเกี่ยวพันกวาดต้อนน้ำหวานใสในโพรงปาก ปากอิ่มถูกดูดดึงและกดย้ำสอดลิ้นเข้าหาสลับกันซ้ำจนบวมเจ่อ ร่างเล็กร้อนผ่าว ต้นคอถูกพรมจูบไปจนถึงบ่าลิ้มรสหวานจากแหล่งพลังงาน ซ้ำแบนเนอร์ยังหยอกล้อใบหูเล็กส่งลิ้นนุ่มดุนดันจนปลายเท้าจิกเกร็ง อิสเตอร์ค่อยๆรั้งกางเกงตัวเล็กออก ปากยังทำงานปรนเปรออกขาวอีกมือกดคลึงยอดสีสวยไปพร้อมกัน " อ่ะ!.. ย อย่ากัดฮะ.. " อิสเตอร์เงยหน้ามองแซมทั้งที่ปากยังเม้มยอดอกไว้แน่น เมื่ออีกคนบอกว่าห้ามกัด ริมฝีปากบนล้างบดขยี้เบาๆร่างบางก็กระตุกรับทันที " อื้ออออ พ..พอแล้ว..ฮะ.. " แซมหอบหายใจถี่หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงกับเสียงปนลมหายใจ กลิ่นหอมรสชาติหวานนุ่มลิ้นมันกระตุ้นอารมณ์จนไม่อาจหยุดได้ " ตรงนี้ยังไม่ได้ปลดปล่อยเลยนะครับ " แบนเนอร์เลื่อนมือลงกุมแก่นกายไว้หลวมๆ " อ่ะ.. " " จะพอจริงๆหรอ? " อิสเตอร์เลื่อนหน้าเข้าแตะริมฝีปากอิ่มเบาๆด้วยอวัยวะเหมือนกันเอียงคอออกห่างเล็กน้อยให้ปากอิ่มตามมาด้วยความต้องการ " หื้ม? " นิ้วเรียวแตะลงบนส่วยปลายกดย้ำร่างเล็กก็กระตุกเร้าตามจังหวะเดียวกัน เมื่ออารมณ์พามาไกลขนาดนี้แล้ว คนตัวเล็กไม่ก็สามารถข่มความต้องการได้ แซมเลื่อนหน้าเข้าหาแทนคำตอบ อิสเตอร์ก็ส่งรสจูบเข้าสนองมือชักรูดไปพร้อมกับแบนเนอร์ นัมเบอร์ย้ายตัวเข้าหว่างขาสวย ส่งนิ้วยาวไถวนช่องทางหลังก่อนจะดันมันเข้าไปช้าๆ " อย่า.. ตรงนั้น อึก... อื้อออ " มือเท้าจิกเกร็งจนช่องทางหลังรัดแน่น เพียงแค่นิ้วเดียวยังอึดอัด นัมเบอร์ลูบต้นขาเบาๆ พรมจูบให้อีกคนผ่อนคลาย " อย่าเกร็ง.. [นัมเบอร์] " " หายใจลึกๆ [อิสเตอร์] " สำผัสปลอบโยนลูบไล้ไปทั่วตัว แบนเนอร์รูดรั้งเอ็นสวยเนิบนาบ คนตัวเล็กผ่อนลมหายใจออกช้าๆ เป็นจังหวะให้อีกคนสอดนิ้วได้ลึกขึ้น ใบหน้าน่ารักเชิดรับความร้อนเข้าลึกจนเนื้อตัวสั่น มือใหญ่เริ่มเร่งจังหวะเมื่อแซมดูผ่อนคลายขึ้น นิ้วยาวขยับเข้าออกเป็นจังหวะเดียวกัน " ฮรึก... ไม่ไหวแล้วฮะ... " คนน่ารักจิกดึงผ้าปูที่นอนแน่นซบหน้าลงบนไหล่อิสเตอร์ สามมือยิ่งเร่งจังหวะถี่ กายบางบิดเกร็งรับสำผัสถาโถมให้ถึงฝั่ง " อื้อออ " ร่างเล็กกระตุกย้ำน้ำรักอุ่นขาวเลอะไปทั่วมือทั้งสอง แซมทิ้งตัวนอนหอบถี่ทั้งที่นิ้วยาวยังค้างอยู่ในตัว แบนเนอร์จับคางมนขึ้นสบตาป้อนจูมพิตดูดดื่มขณะที่นิ้วอีกคนพยายามเพิ่มจำนวน " อ่ะๆ จ..เจ็บ.. " มือเล็กคว้าข้อมือนัมเบอร์บีบไว้แน่น " นิดเดียว.. "
นัมเบอร์พยายามส่งนิ้วเข้าไปช้าๆ แต่อีกคนพยายามขัดขืนด้วยความกลัว " พ..พอแล้ว.. ไม่เอาแล้วฮะ " แซมร้องขอด้วยน้ำตาที่คลอเอ่อ แต่นัมเบอร์ยังไม่ละความพยายาม " พอเถอะ เดี๋ยวจะเจ็บแล้วกลัวเปล่าๆ [แบนเนอร์] " " อื้ออ ขอ..ร้อง... " " โอเคๆ " นัมเบอร์ต้องยอมถอนนิ้วออกช้าๆเมื่อเห็นน้ำตาเรียกลมพัดเบาๆเนื้อตัวขาวก็สะอาดสะอ้านในชุดนอนเรียบร้อย " แต่แบบ... "
อิสเตอร์ส่งสายตาไปที่เป้ากางเกงตัวเองบวมนูนเรียกร้องความต้องการเต็มที่แล้ว " ดูแลตัวเองดิ " แบนเนอร์รีบดีดนิ้วส่งคนตัวเล็กหลับไปก่อนที่อิสเตอร์จะรุกหนักจนแซมกลัว " ถ้าแค่ยืมมือช่วยหน่อยจะเป็นไรมั้ย "
ไม่พูดเปล่าแอบหยิบมือเล็กขึ้นมาทั้งที่อีกคนหลับไปแล้ว " โรคจิต "
แบนเนอร์ตีมืออีกคนให้ปล่อยจากแซม " แยกๆ รีบไปเลยฉันจะขึงตะข่าย [นัมเบอร์] " สุดท้ายต้องจบลงที่ทุกคนยอมให้ตัวเล็กได้นอนหลับและกลับไปดูแลตัวเอง....
*ตะข่ายพลังดักปีศาจนะคะ
ไม่ใช่เข้าใจผิดไปเป็นตะข่ายดักปลา
หรืออะไรแบบนั้นนะ 5555 ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น