“อือ… อือออออ” เสียงร่างเล็กที่นอนซมอยู่บนเตียงดังขึ้น ร่างสูงใช้มือหนาแตะลงบนหน้าฝากคนตัวเล็ก
“ตัวก็ไม่ร้อนแล้วหนิ ร้องทำไมอีกเรา” ขุนมองร่างเล็กตรงหน้าอย่างเอ็นดู
อือออ อืออ “ ร่างเล็กยังคงส่งเสียงไม่หยุดท่าทางเริ่มเปลี่ยนไป แมวนอนดิ้นไปมาเบาๆพร้อมส่งเสียงราวกับทรมานเหลือเกิน ขุนทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างๆแมว
มือหนาเลื่อนขึ้นจับกรอบหน้าคนตัวเล็ก
“เป็นอะไร ฝันร้ายหรอ” ทันทีที่ได้รับสัมผัสจากมือหนา มือเล็กก็จับมือของขุนไว้ปรือตามองด้วยสายตาออดอ้อน
“อืออ อุ่นอุ่น” สีหน้าและแววตาที่เป็นไป ไม่ใช่แมวตัวเดิมที่เขารู้จัก ร่างเล็กยังคงส่งเสียงในลำคอเป็นช่วงๆ ร่างกายบิดไปมาบนเตียงกว้างที่ตอนนี้ขุนต้องลุกหนีออกมานั่งบนเก้าอี้ปลายเตียงเมื่อสังเกตุเห็นว่าอาการเหล่านี้ไม่ใช่เพราะผิดไข้
‘นี่หน้าร้อนหนิ ฮีทหรอว่ะ?’ ถึงตอนนี้แมวจะมีร่างกายเหมือนมนุษย์ปกติทั่วไป แต่ก็ยังคงเป็นแมวอยู่ดีสินะ
ขุนรีบส่งข้อความคุยกับคนในบ้าน เพราะสถาณการณ์ในตอนนี้มันสุ่มเสี่ยงเกินไป เขายังไม่อยากทำไรเกินเลยโดยที่ตัวเล็กของเขายังไม่มีสติ แต่ถ้าจะปล่อยให้อยู่คนเดียวก็เป็นห่วง ร่างสูงจดจ้องมือถืออย่างจริงจังจนไม่ได้สังเกตุว่าแมวไม่ได้อยู่บนเตียงอีกต่อไป ขุนรู้สึกได้ถึงสัมผัสกอดรัดที่ช่วงขาจึงละสายตาจากมือถือก็เห็นคนตัวเล็กตรงหน้านั่งคุกเข่ากอดรัดขาของตนอยู่
“ขุน..” ร่างเล็กเอ่ยชื่อเบาๆ เงยหน้าส่งสายตาออดอ้อน ทำเอาคนเป็นพี่แทบขาดสติ ร่างสูงดึงร่างเล็กขึ้นนั่งบนตักมือหนากอดเอวแมวไว้อีกข้างจับใบหน้าเล็ก
“ฉันจะหมดความอดทนและนะ ไอ้ตัวเล็ก” เรียวปากบางกดลงบนปากอิ่มดูดดึงจนเกิดเสียง มือหนาสอดเข้าใต้เสื้อลูบไล้ร่างกายเล็ก
“อือออ อืออ อ๊ะ!” ร่างเล็กกระตุกเบาๆเมื่อคนเป็นพี่กดขยี้เม็ดตุ่มไตบนอกเล็กจนขึ้นสี ปากบางส่งลิ้นร้อนเข้ากวาดต้อนลิ้นเล็ก ขบเม้นปากอิ่มจนน้ำหวานใสไหลเลอะลงมุมปาก ร่างเล็กที่ไม่มีสติ กึ่งหลับกึ่งตื่นถูกอุ้มขึ้นจากเก้าอี้และวางลงบนเตียงกว้างโดยมีคนพี่แทรกตัวอยู่หว่างขา
“ฉันไม่อยากให้แมวเจ็บนะ เพราะงั้นเป็นเด็กดีรู้มั๊ย”
“อือออออ” ร่างเล็กที่ยังไม่ได้สติส่งเสียงเบาๆ โดยที่ขุนก็ไม่รู้ว่านี่คือการตอบรับหรือแค่ร้องเพราะความต้องการกันแน่ มือหนาถอดเสื้อของแมวออกอย่างรวดเร็ว ร่างเล็กที่ตอนนี้ท่อนบนเปลือยเปล่าผิวขาวเนียนละเอียดราวกับน้ำนม ใบหน้าคนพี่ซุกเข้าที่ซอกคอเล็กสูดดมเอากลิ่นกายหอมหวาน ปากดูดดึงขบเม้นคอขาวจนขึ้นรอย มือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนราบราวกับหลงไหล
“อื้อ อือ....” แมวหอบหายใจถี่ขึ้นเรื่อยๆเมือมือหนาเริ่มลูบไล้สูงขึ้นและหยุดลงบนยอดอกสวย คนพี่กดปลายนิ้วค้างไว้ราวกับแกล้งให้ตัวเล็กบิดไปมาด้วยความต้องการที่มากขึ้นเรื่อยๆ
“อือ อึก.. อ่ะ“เรียวปากบางกอบกุมยอดอกอีกข้างของคนตัวเล็กขมเม้มจนร่างเล็กกระตุกเป็นช่วงๆ
“อืออออ อ๊ะ อึก..” มือเล็กจับข้อมือขุนแน่นราวกับต้องการสัมผัสจากเขามากขึ้นอีก
กางเกงขาสั้นที่แมวชอบใส่ประจำถูกทอดออกเหลือเพียงชั้นในสีขาวปกปิดแท่งเอ็นเล็กที่ตอนนี้แข็งตัวตรงเฉอะแฉะไปด้วยความต้องการท่อนบนเปลื่อยเปล่าขึ้นรอยแดงไปทั่วซอกคอและเนินอก ภาพตรงหน้ามันช่างสวยงามเกินกว่าจะอยากให้ใครได้เห็น
“ไม่ไหวแล้วสินะ” ขุนเอ่ยแล้วกดจูบลงอีกครั้งแต่ส่งสัมผัสเร้าร้อนกว่าเดิม มือหยาบสอดเข้าใต้ชั้นในตัวเล็กและกุมแท่งเอ็นเล็กรูดดึงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ อื้อออออ” นิ้วเล็กจิกลงที่ไหล่ขุนและกระตุกเบาๆเชิงส่งสัญญานให้มือหนาเร่งจังหวะขึ้นอีก แต่มือหนากลับชักรูดแกนกายเล็กอย่างช้าๆทำเอาคนใต้ร่างแทบขาดใจ
“ขอฉันสิ”ขุนกระชิบข้างหูขณะมือหนาบีบรัดเบาๆที่ส่วนปลายแท่งเอ็นร้อนสีชมพูจนร่างเล็กเบ้หน้าด้วยความอึดอัด
“อือออออ พี่ขุนน… ขอฮะ…”ร่างเล็กปรือตามองร้องขอคนเป็นพี่เบาๆ ขุนยกยิ้ม ก่อนชักรูดแก่นกายของคนตัวเล็กจากปลายสุดโคน มือหนาเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆจนร่างเล็กยกตัวเกร็ง
“อือออออ อ่ะๆ อึก”
“อ่ะ.. อ๊าาาา“ น้ำสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยจนเลอะไปทั่วชั้นในและมือหนา ร่างเล็กกระตุกหอบหายใจถี่ ขุนยกมือที่เลอะขึ้นตรงหน้าตัวเล็กและส่งนิ้วเรียวเข้าโพลงปาก
“ทำเลอะต้องเช็ดด้วยนะ” แมวดูดดึงนิ้วเรียวอย่างว่าง่าย ขุนดึงมือออกพร้อมส่งลิ้นร้อนเข้าแทนที่ ชั้นในตัวเล็กที่เลอะเทอะถูกถอดออก นิ้วเรียวฉ่ำน้ำลูบวนตรงปากทางสีสวยด้านหลัง และค่อยๆกดนิ้วกลางลงเพื่อเป็นการเบิกทาง
“อ่ะ อ๊ะ อึก..” ช่องทางอุ่นร้อนที่ไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนตอดรัดแน่น
“อย่าเกร็งสิ เดี๊ยวเจ็บนะ” ขุนค่อยๆขยับนิ้วเบาๆให้ร่างเล็กคุ้นชิน
”อือออ อื้ออ อึก” สีหน้าคนตัวเล็กเริ่มเปลี่ยนไปมือหนาจึงส่งอีกนิ้วเข้าไปเมื่อเห็นว่าร่างเล็กน่าจะพร้อมแล้ว
“อ่ะๆ เจ็บฮะ”ร่างเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บ ช่องทางด้านหลังยังคงตอดรัดแน่นจนนิ้วขุนชา
“ซี๊ดดด ผ่อนคลายหน่อย ของจริงใหญ่กว่านี้อีกนะ” น้ำไสไหลออกจากตาคนตัวเล็ก ลำบากคนพี่ต้องจูบซับเพื่อเป็นการปลอบใจ ขุนชักนิ้วเข้าออกช้าๆขณะที่ปากบางยังคงบดจูบปลอบใจตัวเล็ก
“อืออ อือออออออ” เสียงครางในลำคอสลับกับเสียงดูดดึงปากอิ่มดังไปทั่วห้อง
“อ่ะ อ๊ะ อึก...”
แต่ทันทีที่ร่างเล็กเคิ้บเคลิ้มกับจูบอันหอมหวานนิ้วเรียวก็ถูกชักออกและแทนที่ด้วยแก่นกายอันคับพอง ช่องทางสีสวยที่ถูกเบิกทางแล้วก่อนหน้านี้ก็กลับชีกขาดจนน้ำสีใสปนแดงไหลลงหว่างขาสวย
“เจ็บ.... พี่ขุน… อือออ.” ร่างสูงไม่ได้สนใจคำร้องขอจากแมวกลับส่งจูบเข้าปิดปากเล็ก
“อืออออ อ่ะ.. อึก...” ช่วงร่างขยับเข้าออกช้าๆให้คนตัวเล็กได้คุ้นชิน
“อ่าาา อย่าตอดนักได้ไหม เดี๊ยวจะเจ็บตัวเอานะ” มือเล็กจิกลงบนหมอนส่งเสียงครางไม่หยุด ร่างแมวสั่นคลอนตามจังหวะที่ร่างสูงกระแทกแกนกายเข้าหา
"อื้อออ พี่ขุน... อ่ะๆ พอ อึก.. ฮะ.." แมวปรือตามองร่างยังคงสั่นคลอนจากแรงกระแทกที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"ซี๊ดดด อ่าาา แน่ใจหรอ" ร่างสูงถามคนตัวเล็กด้วยใบหน้าเจ้าเล่ช่วงล้างยังคงเริ่งจังหวะอย่างต่อเนื่อง
"อื้ออ ไม่... ไหว.. อ่ะๆ อ๊ะ.." ร่างเล็กยังพูดไม่ได้ประโยคคนพี่ก็กระแทกแกนกายใหญ่เข้าหาเร็วขึ้นและแรงขึ้นจนร่างเล็กได้แต่ส่งเสีียงครางแทนคำพูดที่คิดไว้
"ว่าไงนะแมว ซี๊ดดดด" คนพี่ยังกระหน่ำสะโพกเข้าหาร่างเล็กที่ตอนนี้นิ้วเล็กจิกลงบนหลังคนพี่เพื่อระบายความเจ็บใบหน้าเล็กซุกลงส่ายหน้าไปมาบนไหล่กว้าง
"เรียกพี่ขุนสิ" ขุนกระซิบลงข้างหูมือหนากอบกุมแท่งเอ็นเล็กและรูดรั้งอย่างช้าๆ
"พี่ขุน... อืออ อื้อ...." แมวปรือตามองหอบหายใจถี่ ขุนกุมแกนกายเล็กไว้และบีบดึงส่วยปลายหัวสีชมพูเบาๆพร้อมลดจังหวะสะโพกลงขยับแกนกายเข้าหาร่างเล็กอย่างเนิบนาบ
"พี่ขุน... อึก.. อือ.." แมวมองหน้าขุนพร้อมกัดปากเบาๆระบายอารมณ์เสียวซ่าน
"ก็พอแล้วไง แมวบอกไม่ใช่หรอ" ขุนยกยิ้มมุมปาก ร่างเล็กที่เต็มไปด้วยความต้องการกลับเปลี่ยนใจ มือเล็กยกขึ้นกอดคอคนพี่พร้อมพยักหน้าเบาๆเป็นการบอกให้คนพี่ทำตามใจเพราะความต้องการที่ถาโถมเข้ามาก็มากจนเกินต้านไหว
"ไหนขอพี่ขุนสิ" ขุนพูดขณะที่ก้มหน้าลงใกล้ปากอิ่มเพื่อฟังคำขอ
"พี่ขุน... ขอฮะ.." ทันทีที่สิ้นเสียงเล็ก คนพี่ก็กระหน่ำแกนกายใหญ่เข้าใส่จนร่างเล็กสั่นคลอน
"อ่ะๆ อึก... " เสียงเล็กครางอื้ออึงไปทั่วห้อง สะโพกหนาขยับแกนกายใหญ่เข้าออกด้วยความต้องการที่มากขึ้น มากขึ้น
"เส็ดพร้อมกันนะ" มือหนาชักรูดเอ็นร้อนของคนตัวเล็กตามจังหวะที่ตัวเองกระแทกแกนกายเข้าใส่
"อึก.. อ่ะๆ อ๊าาาา." ร่างเล็กกระตุกปลดปล่อยน้ำรักอีกครั้ง ขณะที่คนพี่กระแทกแกนกายถี่
"ซี๊ดดดด อ่าาาาาา" แกนกายใหญ่กระแทกซ้ำอีกสองสามครั้งก่อนจะค่อยๆถูกถอนออกจากช่องทางสวย น้ำสีสวยไหลลตามแท่งเอ็นออกมาเป็นทาง สองร่างหอบหายใจถี่จากกิจกรรมอันเหน็ดเหนื่อยที่พึ่งจบลง ร่างเล็กที่หมดเรี่ยวแรงก็เผลอหลับไป
"หลับใส่เฉยเลย" ขุนมองร่างเล็กนอนหลับตาพริ้มอย่างเอ็นดู เขาจัดแจงเช็ดตัวทำความสะอาด ใส่เสื้อผ้า จัดยาวางไว้หัวเตียง และห่มผ้าให้คนตัวเล็ก ร่างสูงยื่นมองแมวที่อยู่ในห้วงนิทรา เรียวปากบางค่อยๆสัมผัสลงบนหน้าผากเล็กก่อนเดินออกจากห้องไป.....
จบซะที!!!!
นี่คือncแรกของเรา ลากเลือดเลย แฮ่กๆ
ถ้าตรงไหนเด๋อๆก็ให้อภัยกันด้วยนะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมาน้าาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น